Co to choroba weneryczna?
Choroby weneryczne czyli infekcje przenoszone drogą płciową. Może to być jedyny lub jeden z wielu sposobów transmisji drobnoustrojów chorobotwórczych. Przykładowo, HIV czy WZW B można zarazić się nie tylko przez stosunek z nosicielem, ale także poprzez kontakt z zainfekowaną krwią.
Choroby weneryczne statystyki:
– według danych WHO, każdego dnia na świecie pojawia się milion nowych przypadków chorób przenoszonych drogą płciową;
– każdego roku dochodzi do 376 milionów tego typu zakażeń (nie wliczając HPV, WZW B oraz HIV!);
– nawet 80% osób aktywnych seksualnie było, jest lub będzie nosicielami wirusa HPV;
– w samym 2020 roku przybyło 1 500 000 nosicieli wirusa HIV;
– w wyniku powikłań po WZW B, w 2019 roku zmarło 820 000 osób.
Wbrew pozorom, patogeny nie atakują wyłącznie narządów płciowych (np. choroby weneryczne pochwy czy prącia). Do zakażenia może dojść także podczas seksu analnego oraz oralnego, a nawet w wyniku pocałunku (choroby weneryczne gardła). Dlatego tak ważna jest edukacja seksualna – świadomość niebezpieczeństw oraz wiedza na temat profilaktyki mogłaby zapobiec wielu niepotrzebnym i groźnym dla zdrowia/życia infekcjom.
Choroby weneryczne przyczyny – co wywołuje infekcje?
Choroby weneryczne mogą być wywoływane zarówno przez bakterie (np. kiła, rzeżączka, chlamydioza), jak i przez wirusy (WZW B, HPV, HIV). Rodzaj patogenów i dostępne środki lecznicze/zapobiegawcze wpływają na sposób, w jaki zwalcza lub zapobiega się infekcji. Niektóre można leczyć za pomocą antybiotyków, przed innymi chronią szczepienia (WZW B i HPV).
Jeśli chodzi o wpływ chorób wenerycznych pod względem płci, kobiety są na nie bardziej narażone. Wynika to z anatomii – wyściółka pochwy jest delikatniejsza, a jej wnętrze sprzyja rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych. Przykładowo, wirus HPV stanowi zagrożenie głównie wśród kobiet i odpowiada za zdecydowaną większość przypadków raka szyjki macicy.
Niemniej jednak, niektóre choroby weneryczne u mężczyzn są częstsze. Można do nich zaliczyć m.in. HIV i wirusowe zapalenie wątroby (WZW) typu B. Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy jest rzadsze stosowanie środków ochrony osobistej podczas stosunków między mężczyznami. Brak obaw przed niechcianą ciążą powoduje, że homoseksualiści nie przykładają aż takiej uwagi do stosowania prezerwatyw, które chronią przed infekcjami.
Męskie choroby weneryczne częściej wynikają więc z zaniedbania profilaktyki. O jakich zasadach podczas stosunku należy więc pamiętać?
Prezerwatywa a choroby weneryczne – czy daje 100% ochrony?
W przypadku większości tego typu infekcji istnieje bardzo duża zależność pomiędzy stosowaniem prezerwatyw a chorobami wenerycznymi.
Wyjątek: HPV, inaczej brodawczak to choroba weneryczna, przed którą nie zawsze można ochronić się za pomocą prezerwatywy. Wirus jest zdolny infekować skórę w okolicach intymnych, która nie jest pokryta warstwą lateksu.
Drobnoustroje chorobotwórcze często występują w wydzielinach narządów płciowych: śluzie pochwowym, nasieniu, preejakulacie. Warstwa lateksu zapobiega rozprzestrzenianiu się tych substancji – stosunek jest nie tylko bardziej higieniczny, ale także bezpieczniejszy.
Przed infekcjami chroni nie tylko prezerwatywa – choroby weneryczne zagrażają także podczas seksu oralnego (a wiele osób o tym zapomina). Chcącym zadbać o swoje zdrowie zaleca się stosowanie specjalnych chusteczek lateksowych.
Choroby weneryczne prezentacja – co warto o nich wiedzieć?
HIV – wirus upośledzenia odporności, który nieleczony, może rozwinąć się w śmiertelną chorobę AIDS. To typowa choroba weneryczna u mężczyzn – kobiety zapadają na nią rzadziej. Patogeny są transmitowane drogą płciową oraz przez zainfekowaną krew. Wirus HIV wywołuje infekcję, w której można wyróżnić poszczególne fazy. Pierwsza to tzw. choroba retrowirusowa, z symptomami podobnymi do grypy. Druga jest skąpoobjawowa, więc trudna do zdiagnozowania. Bez terapii antyretrowirusowej, hamującej namnażanie patogenów, rozwija się ostatnie, śmiertelne stadium– AIDS. Zakażenie HIV i choroba AIDS to nieuleczalne choroby weneryczne.
Więcej informacji na temat profilaktyki i leczenia można znaleźć tutaj: „HIV i AIDS – informacje”.
WZW B – kolejna choroba wirusowa transmitowana przez krew i wydzieliny narządów płciowych. Jak sama nazwa wskazuje, infekcja dotyka przede wszystkim wątroby. W wyniku długotrwałego nosicielstwa HBV dochodzi do zmian nowotworowych, a także marskości, uszkodzeń i zaburzenia pracy tego narządu. Ta choroba weneryczna u mężczyzn występuje częściej. Można ją leczyć, jednak kuracja trwa bardzo długo i nie zawsze jest skuteczna. W celu jej zapobiegania, w Polsce od 1994 roku działają obowiązkowe szczepienia ochronne na WZW B.
Szczegółów na temat profilaktyki i przebiegu choroby szukaj tutaj: „Szczepionki WZW typu B”.
HPV lub inaczej brodawczak – choroba weneryczna wywołana przez wirusy. W przeciwieństwie do dwóch powyższych, ta przenosi się wyłącznie drogą płciową. Infekcja często bywa bezobjawowa, dlatego nazywana jest „cichym zabójcą” – wywołuje bowiem zmiany nowotworowe narządów płciowych, szczególnie raka szyjki macicy. Brodawczak to choroba weneryczna, którą można wykrywać podczas badań przesiewowych. Szybka diagnoza daje większą szansę na zwalczenie nowotworu. Nie ma jednak konkretnego remedium na przyczynę, czyli wirusa HPV – to jedna z nieuleczalnych chorób wenerycznych. Szczepienie na brodawczaka pozwala skutecznie chronić się przed infekcją.
O sposobach transmisji i profilaktyce brodawczaka można przeczytać we wpisie: „Wirus HPV – szczepionka”.
Kiła/syfilis – infekcja bakteryjna, której można nabawić się podczas stosunek płciowy z nosicielem (także oralny). W przeciwieństwie do powyższych chorób, ryzyko zakażenia istnieje także podczas pocałunku, dzielenia się piciem/jedzeniem czy używania wspólnych przyborów kuchennych (choroba weneryczna gardła). Kiła wywołuje m.in. owrzodzenie narządów płciowych/gardła/odbytu, wysypkę na całym ciele (charakterystyczna na podeszwach stóp i dłoniach) i guzki. Można ją jednak wyleczyć za pomocą antybiotyku.
Rzeżączka – choroba wywołana przez bakterię, która przenosi się podczas stosunku (w tym pocałunków). Wywołuje stany zapalne narządów płciowych, a także odbytu, gardła i dróg moczowych (cewki). Bardzo rzadko atakuje serce i stawy. Możliwe jest leczenie antybiotykami, jednak bywa ono nieskuteczne. Dlatego bardzo ważna jest profilaktyka chorób wenerycznych.
Chlamydioza – kolejna infekcja bakteryjna przenoszona drogą płciową. Co ciekawe, patogeny nie zawsze występują w nasieniu, śluzie pochwowym czy preejakulacie. Bytują głównie w wydzielinach ze zmienionych zapalnie części ciała. Podobnie jak rzeżączka, wywołuje stany zapalne. Jej leczenie antybiotykami jest jednak znacznie skuteczniejsze.
Kliniczne objawy poszczególnych chorób opisanych powyżej można zobaczyć na fotografiach (choroby weneryczne obrazy). Zawarte tam treści są przeznaczone dla pełnoletnich użytkowników!
Jak uniknąć zapadnięcia na nieuleczalne choroby weneryczne?
Profilaktyka chorób wenerycznych jest bardzo ważna – środki ochrony osobistej nie tylko pomagają zapobiegać infekcjom, ale także powstrzymują transmisję patogenów na partnera/partnerkę. Dodatkowym zabezpieczeniem w przypadku WZW B i HPV jest immunizacja (sprawdź cennik). Chroń siebie i innych – przyjdź na szczepienie.
Serdecznie zapraszamy!
Zarezerwuj termin szczepienia