Boostrix szczepionka na błonicę, tężec i krztusiec – co warto o niej wiedzieć?
Szczepionka Boostrix to preparat skojarzony, tzn. uodparniający na trzy bakteryjne choroby zakaźne:
Dwie pierwsze przenoszą się głównie drogą kropelkową, natomiast do tężca dochodzi w wyniku zainfekowania rany. Więcej informacji na ten temat poszczególnych chorób można znaleźć w czerwonych odnośnikach.
Szczepienie na błonicę, tężec i krztusiec jest w Polsce obowiązkowe, jednak nie zapewnia trwałej pamięci immunologicznej. Boostrix jest przeznaczony wyłącznie do szczepień przypominających, które powinno się wykonywać co 10 lat. Jak one przebiegają?
Schemat immunizacji – jak wygląda szczepienie Boostrix?
Boostrix szczepionka jest przeznaczona dla pacjentów od 4. roku życia. Pojedynczą dawkę (0,5 ml) podaje się domięśniowo, najlepiej w ramię. Dawki przypominające zapewniają ciągłość ochrony przed błonicą, tężcem i krztuścem. To szczególnie ważne m.in. dla:
- kobiet w ciąży – Boostrix może być stosowany w drugim i trzecim trymestrze ciąży;
- osób z bliskiego otoczenia niemowląt – krztusiec jest dla dzieci śmiertelnie niebezpieczny;
- podróżnych – w niektórych regionach zagrożenie błonicą, tężcem i krztuścem jest znacznie wyższe niż w Polsce;
- seniorów – z wiekiem odporność maleje, co zwiększa ryzyko zachorowania;
- pracowników – w niektórych zawodach (np. weterynarz, żołnierz) ryzyko zranienia się, a w rezultacie zakażenia tężcem, jest wyższe niż w pozostałych;
- palaczy – u amatorów tytoniu trudniej zdiagnozować krztusiec, a co za tym idzie, wyleczyć chorobę.
Boostrix bywa też wykorzystywany do tzw. szczepień poekspozycyjnych, czyli zapobiegających chorobie po narażeniu się na czynnik zakaźny – np. kontakcie z osobą chorą na błonicę, pogryzieniu przez psa czy skaleczeniu się brudnym narzędziem.
Czy szczepionka Boostrix jest bezpieczna?
Boostrix to preparat zdecydowanie bezpieczniejszy niż DTP wykorzystywane do obowiązkowej immunizacji według PSO (Programu Szczepień Ochronnych).
Po pierwsze, zawiera komponent błoniczy o zmniejszonej zawartości substancji czynnej, co zmniejsza ryzyko niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP) u starszych dzieci i dorosłych. Po drugie, ma w sobie bezkomórkowy składnik krztuścowy, przez co jest dwukrotnie bezpieczniejszy niż szczepionki zawierające całokomórkowy antygen.